Verslag paddenstoelenexcursie Heemtuin Sloterpark en Ruige Riet

Op een rustige, grijze maar gelukkig droge herfstmiddag in november vertrekken we met een groep van tien vanuit de Natuurkamer het Sloterpark in. Onder leiding van Christiane en haar lieve teckel begint onze zoektocht naar paddenstoelen, verstopt tussen de dikke laag gevallen bladeren. We zijn nog geen paar stappen op pad of het is al raak: in de kieren van een verzameling gezaagde boomstammen vinden we onder andere de sneeuwwitte kaaszwam, herkenbaar aan zijn bittere smaak.
Onze route leidt ons verder de heemtuin in. Omringd door varens en berken, waarvan sommige bedekt zijn met berkenzwammen, speuren we de bodem en boomstronken af op zoek naar meer paddenstoelen. Al snel valt de Bruine knolparasolzwam op, die met een hoed van ongeveer vijftien centimeter breed, bijna onmogelijk is om te missen. Een grote groep betekent veel oplettende ogen, en al gauw worden er ook minder opvallende soorten gespot. We vinden een Anijskoraalzwam en een sierlijke bundel Grote bloedsteelmycena’s, die omhoogkomen uit een holletje in een stronk, omringd door varens.

De zeldzame Gele Wortelbekerzwam – Sowerbyella radiculata

Via het voedselbos en de (elfen)bankjes bij de Natuurkamer gaan we richting het Sloterbos. Ook hier zit de grond vol verrassingen, zoals de gele wortelbekerzwam en de gekraagde aardster, die in de late herfst bezig zijn met het opruimen van oude paddenstoelresten. Langs het pad merkt iemand op dat er ook op plekken waar we meestal niet kijken veel interessants te vinden is, zoals op de stengels van gemaaide brandnetels. Daarop groeit het gele brandnetelklokje, een heel klein zwammetje dat pas echt tot zijn recht komt onder de loep. Onder deze brandnetels staat de zeldzame Gele Wortelbekerzwam.

In dezelfde categorie van ‘klein maar fijn’ vinden we een klein oorzwammetje met diepgegroefde lamellen, verscholen op een gevallen tak. Verder speurend op dood hout ontdekken we nog Geweizwammen en een Roodporiehoutzwam, met een prachtige lamellenstructuur aan de onderkant die rood kleurt.
Op het schiereiland spotten we tot slot een bijna onzichtbare Brede aardtong, een kleine zwarte zwam die bijna verdwijnt tussen de bruine bladeren. Op de terugweg vinden we nog een leuk duo: een Penseelfranjezwam en een franjehoed, toevallig dicht bij elkaar. Met hoofden en notitieboekjes vol nieuwe paddenstoelenkennis keren we terug naar de Natuurkamer, waar een afsluitende kop koffie en goede gesprekken over de natuur op ons wachten.

Daniëlle Gramsbergen